خیلی وقته میخوام بشینم پای وبلاگ و تمام این سالها رو مثل یک فیلم از اول تا آخرشو شرح بدم. ولی سخته واسم. فشار سختی بهم میاد بخواد مجدد مرور کنم همه اون دردها رو. شاید عجیب باشه ولی هنوز منتظرتم. این پست رو گذاشتم شاید یه روزی ببینیش. شاید پیام بدی. امیدوارم روزی که دیدیش تمام اون آداب ترس و خجالت و تعارف سنتی رو کنار بذاری و اینستا یا تلگرام پیام بدی همونجا بهم تا دیرتر از این نشده. دیدن این پست همیشه بمعنای اینه که هنوز فرصت هست.
هر جای دنیایی دلم اونجاست من کعبمو دور تو می سازم من پشت کردم به همه دنیا تا رو به تو سجاده بندازم هر روز حســـــــــــم تازه تر میشه غرق تو میشـــــــــم بلکه دریا شم بیزارم از اینکه تمام عمر از روی عادت عاشقت باشم گاهی پرستیدن عبادت نیست با اینکه سر رو مهر می ذاری گاهی برای دیدن عشقت باید سر از رو مهر برداری یک عمر هر دردی به من دادی حس میکنم عین نیازم بود جایی که افتادم به پای تو زیباترین جای نمازم بود هر جای دنیایی دلم اونجاست من کعبمو دور تو می سازم
درباره این سایت